Alzheimer
Er is nog een weg te gaan
Op het erf van een vreemde, scharrelend als een kip,
krabbend aan elke oneffenheid, vraagt hij zich af
waar de trappen zijn gebleven.
Hij scharrelt door en is beneden.
Alles loopt in elkaar over, trappen in vloeren,
weten in vergeten, morgen in het nu.
Zijn keuzes zijn slechts door onrust gevoede ingevingen,
opzoek naar wat ooit was. Hij legt zijn hoofd
nog niet op tafel. Er is nog een weg te gaan.