Column
Ik geloof niet dat het leven zin heeft, maar dat geeft mij juist vrijheid.
Beter goed gepikt dan slecht bedacht. Deze quote las ik in de Happinezz. Wat een opluchting dacht ik. Als ik dat voor waar neem, wat dan? Dan is de zin van het leven het leven zelf. Je moet het leven leven om de ‘zin’ tot bloei te kunnen brengen. Bloei is misschien niet het goede woord. Het leven kan stromen. Dan komt die vrijheid om de hoek kijken. Die krijg je kennelijk cadeau als je alles laat stromen, bloeien, verdorren en weer opkomen. De ‘zin’ is wellicht ‘het is wat het is’, laat je leven niet vastlopen, verstarren of verkrampen. Zorg voor stroming om zaken anders te doen, anders te denken en je gevoel te laten spreken. Ik kan er nog wel even over doorgaan. En dat doe ik niet. Ik publiceer nog maar een keer het gedicht naar mijn hart.
Wat ik wil: Momenten van helderheid.
Of beter nog: van grote klaarheid.
Schaars zijn die momenten en ook nog goed verborgen.
Zoeken heeft dus nauwelijks zin, maar vinden wel.
De kunst is zo te leven dat het mij overkomt.
Die klaarheid, af en toe.
Martin Bril †
Dichter bij je kern
Door het tekenen of schilderen van je levensboom kom je dichter bij de kernboodschap: dat je in je leven een bron van innerlijke leiding (God) kunt ervaren wanneer je je daarvoor met hart en ziel openstelt. Die innerlijke leiding voert je naar het volgelingenpad.
Dat pad leert je om moedig te vertrouwen op je diepste weten, om eerlijk te zijn, oordelen en vooroordelen over jezelf en anderen los te laten, en gevoelens van haat en angst te laten varen.
Wanneer je dit pad volgt, word je innerlijk steeds vrijer. Uiteindelijk leidt het je naar je bestemming: leven met overgave, vreugde, liefde en compassie.
Meer informatie? | Zinvinder | Consult
Curriculum Illusione | Zicht op toekomst
Wat is het Curriculum illusione?
Het Curriculum Illusione (CI) werd bedacht door Eric Wie (1967 – 2037) en is een systeem bedoeld om inzicht te krijgen op het door u gewenste leven in de toekomst.
Het CI is de tegenhanger van het CV. Waar het CV terugblikt vanaf de geboorte op het leven, opleiding en werk, kijkt het CI terug vanaf uw dood tot het moment dat u het CI invult. Het resultaat is een tijdlijn met uw gewenste realistische leven.
Hoe meer u in staat bent te fantaseren over uw toekomst, hoe realistischer uw tijdstip wordt. Met het CI gaat u met de billen bloot. Het doel is echter uw geluk. En daarmee ons geluk.
Het volgende komt uit mij curriculum illusione (1954 – 2038) dat ik in 2017 opstelde.
65 | 2019
Onze eerste kleinkinderen zijn geboren. Ze hebben prachtige, wereldse namen. Ze zijn heel krachtig en weten als geen ander, vorm te geven aan de nieuwe dimensie van deze tijd, het collectieve bewustzijn en verbondenheid.
Leonard Bouwhuis | Zinvinder
Column | Honden ergernis!
Een tijdje geleden fietste ik door een Overijssels dorpje. Het was een fietspad dat kennelijk ook voor wandelaars wordt gebruikt. In de verte zag ik een mevrouw met een hond op het fietspad mijn kant op lopen. De hond was aangelijnd, dat wel. Maar de lijn hing dwars over het fietspad. Het was zo’n lijn die je kunt uitrollen. Wel tot zo’n 4.5 meter heb ik mij laten informeren. Dat is een hele afstand tussen baasje en hond. Ik heb eerst bescheiden gebeld. Echter werd er geen gehoor gegeven aan mijn alarm. Was zij nu aan het bellen? Ik kon niet veel kanten op dus riep ik ‘hallo!’. ‘Hallo mevrouw!’ Het hielp niet en ik was bang in de hondenlijn verstrikt te raken of erger nog de hond te overrijden. Dus ging ik vol in de trommelremmen. En ja hoor, ze werd wakker. En trok haar hond langs mijn voorwiel naar zich toe door de lijn in te rollen en trekkende bewegingen te maken met de uitrolbare-hondenlijn-houder. Stukje inhalen, vastzetten. Dan weer een stukje inhalen en dan weer trekken. Alsof er een vis uit het water wordt gehaald met een hengel.
‘Wat doe je nu gekkie?’ riep ze tegen de hond. Verwonderend riep ik: ‘Wat doe je nu?’. Het is toch UW hond?’. Ja, als je zo met je hond omgaat is het niet verwonderlijk dat er zoveel ongelukken gebeuren met honden. Honden die speels bij mensen opspringen, aan hun kruis gaan ruiken, naar je benen gaan happen, blaffend naast je gaan rennen en erger nog, je bijten. ‘Wat doe je nu gekkie’ is dan een zware onderschatting van je gezag en een commando van niks. Er is wel wat meer voor nodig om je verantwoordelijkheid voor een hond op te voeden en onder controle te houden dan te roepen: ‘Wat doe je nu gekkie?’. Ahhh, het is te gek voor woorden.
Leonard | Hondengek
Column | Horror? Verbieden!
Vandaag werd ik getriggerd door het nieuws dat de horrorfilm ‘IT’ opnieuw wordt verfilmd. Althans, dat is het plan. De eerste keer dat het boek van Stephen King werd verfilmd, was in 1990. De trailer voor de nieuwe editie werd de afgelopen week al volop gedeeld op allerlei media. En om maar meteen met de deur in huis te vallen: horrorfilms moeten verboden worden. Natuurlijk zal dit nooit gebeuren. De wereld is al tot in alle uithoeken vervuild met horrorfilms. De duivel als vampier, Frankenstein, de weerwolf, allemaal verzinsels die voortgebracht zijn door de horrorfilmproductiemaatschappijen. Zelfs Michael Jackson marcheerde met een leger aan zombies regelrecht onze huiskamer in. En we vonden het allemaal maar goed. Er zijn sinds 1876, het jaar dat Frankenstein als film werd uitgebracht, zoveel subgenres ontstaan, dat je bijna kunt zeggen: voor ieder wat wils. Monsterfilms, films over kannibalen, spoken, martelporno, reli-horror. En vraagt iemand zich af of het zien van horror nut heeft?
Nee! Worden we op ideeën gebracht door horrorfilms? Ongetwijfeld. Kunnen we beter met angst omgaan? In benarde situaties beter handelen? Nee, integendeel. Angst is een aangeboren emotie. Het leert ons alert te zijn op wat er in je omgeving gebeurd. Heeft u weleens een wezel horen klagen dat hij in zijn jeugd te weinig horrorfilms heeft bekeken waardoor hij nu zo bang is? Natuurlijk niet. Het werkelijke leven levert al genoeg spanning op. ‘Normaalgedrag’ is soms al zo absurd en onvoorspelbaar. Ga daar eerst maar eens goed mee om. En dan niet met de mantel der tolerantie. Nee. En ook niet met icoontjes van Kijkwijzer. Nee, horrorfilms gewoon niet meer uitzenden.
De NPO en alle publieke omroepen moeten zich sowieso distantiëren van horror. In welke vorm dan ook. Nou ja, Koekiemonster is oké. Maar daar ligt dan ook de grens. Hier speelt trouwens ook de vraag: wie was er het eerst, de kip of het ei. We hebben eerst monsters bedacht om daarna ‘koekiemonster’ te bedenken om onze kinderen weer gerust te stellen. Er zijn zelfs kinderboeken geschreven die kinderen leren om te gaan met het donker en ouders leren met hen te praten over hun ‘monsters’. En dat de ‘horrorindustrie’ zelfs de clown als kindervriend hebben gedemoniseerd tot terreur – en horror clown is helemaal van God los. Aaaah, het is te gek voor woorden.
Leonard | Moraalridder
Zinvinder | Medium Consult 