Informatie van zijn website | Het lijkt of Marc-Marie voor dit programma put uit een eindeloze bron van nieuw materiaal, hij gebruikt alles wat hij meemaakt om er iets scherps of grappigs over te zeggen; van het boek van een opruimgoeroe tot zijn ervaringen in de Nederlandse horeca als hij op tour is. Het publiek wordt meegevoerd, en is als was in zijn handen. Maar daar gaat het niet om. De verhalen worden losjes ingeleid door “kopjes”, of aparte stukjes, die gaan over dingen die hij zou willen veranderen aan zichzelf. Dat begint allemaal vrij onschuldig, maar gaandeweg wordt het pijnlijk, totdat, via die omweg, uit de verzameling puntige anekdotes een bittere conclusie groeit.
Loosing you
De prachtig gezongen nummers ondersteunen die diepere laag in de voorstelling. Loosing you gaat over afscheid nemen, in 1974 stierf in huize Huijbregts de familiehond Jacky. Als Marc Marie ergens auditie deed, wat hij vaak deed, en hij werd vaak afgewezen, dacht hij altijd aan Jacky om het lied het juiste gewicht te geven. Hij is nu in de vijftig, en hoeft daarvoor niet meer aan Jacky te denken.
Wat doe je als je liever iemand anders was geweest, en als degene in wier ogen jij geliefd was, er niet meer is? Je zoekt troost bij een geliefde, maar hoe pijnlijk is het om te beseffen dat jij die ander nodig hebt om van jou te houden, omdat je niet van jezelf kunt houden?
Diepzinnig en persoonlijk
GETEKEND is daarmee een diepzinnig, persoonlijk programma dat drijft op emotie. Gelukkig is Marc-Marie in zijn verhalen zó grappig, en plaatst hij zich op zo’n unieke manier buiten de wereld die hem amuseert, dat je ook wel snapt hoe hij zich staande houdt.
De pers over Marc-Marie:
TELEGRAAF
“Huijbregts is een heerlijke verteller voor wie houdt van zijn spreekstijl met onafgemaakte zinnen, zijpaadjes en verrassende wendingen. (…) GETEKEND zit vol wonderbaarlijke observaties en gebeurtenissen die de cabaretier allemaal smakelijk verwoordt.”
DAGBLAD VAN HET NOORDEN
“Hij is een weergaloos verteller, dat is zeker. In de spitsvondige klaterende dialogen met toeschouwers is Huijbregts bovendien ontegenzeggelijk op dreef. (…) Hij treft de ‘pijn van kleine mensen’ het best in de Sondheim song ‘Losing my mind’. Een lied in de stijl en het timbre van een Engelse musicalacteur. Ontroerend en perfect gebracht. Een specifiek eigen geluid, waarin Marc-Marie Huijbregts misschien groter is dan hij zelf vermoedt.”
TROUW
“Ogenschijnlijk lijkt het net alsof Marc-Marie Huijbregts alleen even het leven met je doorneemt. Dat doet hij met een flair die aan Toon Hermans doet denken. Hij vertelt wat hem de afgelopen tijd is overkomen (…) maar hij leidt je daarmee tegelijk geweldig om de tuin. Niet zelden zijn zijn woorden ronduit vilein of intens schrijnend. Hij timet ze met dodelijke precisie.”
DAGBLAD VAN HET NOORDEN
“Qua stijl zijn er niet zoveel entertainers als Marc-Marie Huijbregts, die quasi-improvisatie met meesterschap hanteert in het ondergraven van eigen stellingen. (…) Het is een grillige combinatie van automatisme en vakmanschap die zijn contact met de zaal garandeert, terwijl hij intussen zijn zelfportret opricht.”
PAROOL
“Niemand durft zich op het podium zó kwetsbaar op te stellen als Marc-Marie Huijbregts…. Gezond kan die enorme overgave niet zijn, betoverend is het wel.”
LEIDSCH DAGBLAD
“Tilburg 1964 en vandaag, dat zijn de twee piketpaaltjes die hij aan het begin van de voorstelling slaat. Daarna laat Marc-Marie zien hoe het leven hem in die tussenliggende jaren getekend heeft. Niemand komt immers ongeschonden uit de strijd, maar vanwege zijn postuur, zijn hoge stem en zijn seksuele geaardheid heeft hij meer met zichzelf geworsteld dan generatiegenoten. Hoewel Marc-Marie Huijbregts ontegenzeggelijk een komisch talent is, laat hij zich in dit programma ook van zijn kwetsbare kant zien. Dat maakt de voorstelling sterk en in balans. (…) Hij is misschien niet geworden die hij het liefst had willen zijn. Maar zijn eerlijkheid en kwetsbaarheid zorgen er voor dat het publiek hem omarmt.”
Zinvinder | Medium Consult 