Spiral writing
Abrahams’ mosterd
In het land van Pijpkaneel zocht de eerste minister een nieuwe koning. Hij kon maar geen geschikte kandidaat vinden. Ten einde raad besloot hij een prijsvraag te verzinnen waarbij de winnaar de nieuwe koning zou worden. Hij zocht als deelnemers een filosoof, een econoom en een boer.
De filosoof raakte helemaal de kluts kwijt toen hij het verzoek van de koning kreeg om naar het paleis te komen om deel te nemen aan de prijsvraag. Hij zette alles aan de kant en gooide zich helemaal op de studie. Hij repeteerde alle stellingen, weerlegde alle visies en zoals een echte filosoof betaamd, was er al gauw geen touw meer aan vast te knopen. Hij kwam papier te kort zodat hij op de muren begon te schrijven. Tegen de tijd dat hij naar het paleis moest, was hij totaal van vervreemd van de werkelijkheid en amper in staat om nog voor zich zelf te zorgen.
De Econoom was idem dito verrast en om zich voor te bereiden probeerde hij de staatsboekhouding eens goed te besturen. Hij stuurde faxen rond om gegevens binnen te krijgen, opende een Web-side met respons mogelijkheden om een sluitende financieel beleid te kunnen leveren. Ook hij kwam papier te kort. De in de haast gekochte Laptop was algauw overbelast en zijn met ISDN uitgeruste telefooncentrale viel herhaaldelijk uit door de overvloedige stroom van financiële gegevens, prognoses etc… Tegen de tijd dat hij naar het paleis moest om deel te nemen aan de prijsvraag, zagen zijn ogen uitsluitend nog dollartekens.
De boer dacht praktisch. Hij probeerde een aantal zaken in het voor te regelen. Instrueerde zijn vrouw, mobiliseerde zijn familie en buren en stelde in goed overleg een plan op wie wat zou doen tijdens zijn afwezigheid. Tegen de tijd dat hij naar het paleis vertrok was hij moe van de extra werkzaamheden maar meer nog was hij voldaan van de geweldige steun van vrouw, kinderen, familie, vrienden en buren. De bereidwilligheid was enorm en de samenwerking was nu al erg goed geweest: hij ging vol vertrouwen van huis.
Op het paleis aangekomen werden de drie genodigden naar een kamer geleid. De eerste minister gaf hen te kennen dat de eerste die naar buiten zou komen de nieuwe koning zou worden. Vervolgens vertrok hij en sloot de deur achter zich.
De filosoof begon als een razende een betoog te houden over het existentialisme. Hij verbruikte daarbij zoveel lichaamsvocht dat de condens al gauw van het plafond droop.
De Econoom schreef als een bezetene alle cijfers, omrekenformules, indexen en zelfs door voorkennis verkregen informatie op muren en meubels.
Toen de eerste minister na enige tijd de kamer betrad, attendeerde hij de nog aanwezige deelnemers erop dat de boer reeds naar buiten was gekomen en tot koning was gekroond.
Leonard Bouwhuis | Zinvinder
Geachte Erica Terpstra
Het was lange tijd één van de pijlers van Tijd voor Twee: de Tweespraak. Elke werkdag een nieuwe opgave, elke dag weer creatieve, humoristische en soms indrukwekkende reacties van de radio 2 luisteraars. De nummer twee van het eindklassement, immers het programma heette niet voor niks Tijd voor Twee, kreeg een bordje.
Ik was eraan verslaafd. Eerst speelde ik het spel samen met mijn zoontje. Dat waren zeker niet de beste inzendingen. Later ging het beter en werd ik fanatieker. Ik werd zelfs een keer 4e in het landelijke klassement. Na 6.5 jaar stopte Frits Spits het programma en kwam er ook een einde aan de tweespraak.
Afgelopen zondag zag ik een interview met u en ik begreep uit het verhaal en de beelden dat u een enorme come-back heeft gemaakt na een lange periode van tegenslagen. Ik moest onmiddellijk aan mijn tweespraak denken die geheel aan u was gewijd.
Ik was onderweg naar een afspraak en luisterde naar de radio. De tweespraak werd bekend gemaakt en ik sloeg aan het denken. Aangekomen op de plaats van bestemming schoot mij iets te binnen. Ik had weinig tijd meer dus stuurde ik mijn inzending nog snel in.
’s Avonds thuisgekomen en na alle huishoudelijke bezigheden een plek gevonden te hebben op de bank, zocht ik op het internet nog even het eindklassement van de tweespraak op. Tot mijn verrassing was ik eerste geworden. Geen bordje, maar eerste! Op al mijn klassementsplaatsen, en dat zijn er nogal wat geweest, en de acht bordjes die ik in de wacht heb gesleept, ben ik het meest trots op deze eerste plek. Want, zo stelde ik mij voor, heb ik u destijds misschien wel een glimlach op uw gezicht getoverd met mijn inzending. En dat is wat ik het liefst zou willen. Want ik ben een groot bewonderaar van u.
Uit het Tweespraak Archief | Dinsdag 18 mei 2010
De altijd enthousiaste Erica Terpstra neemt vandaag afscheid als voorzitter van de sportkoepel NOCNSF. Ze was daar zeven jaar lang het boegbeeld van de Nederlandse sport. Altijd was ze te vinden bij grote sportevenementen waar ze de Nederlandse sporters uit volle borst toejuichte. Ze wordt opgevolgd door André Bolhuis, voormalig preses van de Nederlandse hockeybond. We kunnen Erica Terpstra binnenkort nog wel zien juichen en de Oranjespelers aanmoedigen op de tribune tijdens het WK voetbal in Zuid-Afrika. Daarna trekt ze zich terug uit de sport.
“Twee kanjers nemen afscheid van Erica Terpstra als voorzitter van NOCNSF. Zegt de een tegen de ander…”
- Zo’n drijvende kracht krijgen we nooit meer.
Zinvinder | Medium Consult 